ඊජිප්තුවේ ශාන්ත මරියා පිළිබඳ මූලික තොරතුරු මූලාශ්‍රය වන්නේ ජෙරුසලමේ රදගුරුවරයා වූ (634-638) ශාන්ත සොෆ්‍රෝනියස් විසින් ඇය ගැන ලියන ලද මූලාශ්‍රයන්ය. මෙහි ඇති බොහෝ තොරතුරු එම මූලාශ්‍රයෙන් ලබාගෙන ඇත.
ශාන්ත මරියා, ඊජිප්තුවේ උපත ලැබූ අතර, වයස අවුරුදු දොළහේදී ඇය තම දෙමාපියන්ගෙන් ඇලෙක්සැන්ඩ්‍රියා නගරයට පලා ගියාය. මෙහිදී ඇය ගත කළේ අතිශයින් දියාරු වී ගිය ජීවිතයකි. ඇයගේ චරිතාපදානයෙහි සඳහන් වන්නේ ඇය "තෘප්තිමත් නොවන සහ යටපත් කළ නොහැකි ආශාවකින්" පෙලඹී සිටි බැවින්, ඇය බොහෝ විට ඇයගේ ලිංගික අනුග්‍රහය සඳහා ලබා දෙන මුදල් ප්‍රතික්ෂේප කළ බවත්, ඇය ප්‍රධාන වශයෙන් ජීවත් වූයේ සිඟමන් යැදීමෙන් බවත්, හණ රෝදයන් කරකැවීමෙන් අතිරේක ආදායමක් ලබමින් ජීවත් වූ බවත්ය.
මෙම ජීවන රටාවේ අවුරුදු දාහතක් ගත කිරීමෙන් පසු ඇය ශ්‍රී කුරුසය උත්කර්ෂවත් මහා මංගල්‍යයන් සඳහා ජෙරුසලමට ගියාය. ජෙරුසලමේ වන්දනා කරුවන් අතර තවත් තම තෘෂ්ණාවේ හවුල්කරුවන් සොයා ගැනීමට තමන් බලාපොරොත්තු වන බව පවසමින් ඇය මෙම ගමන ආරම්භ කළේ "වන්දනා විරෝධී" ගමනක් ලෙසයි. ඇය වෙනත් වන්දනාකරුවන්ට ලිංගික අනුග්‍රහය ලබා දීමෙන් ඇයගේ ගමන සඳහා මුදල් ගෙවූ අතර, ඇය ජෙරුසලමේ කෙටි කාලයක් නතර වී ඇගේ පුරුදු ජීවන රටාව දිගටම කරගෙන ගියාය.
ඇය මංගල්‍ය සැමරුම සඳහා ශුද්ධ වූ කල්වාරි දේවස්ථානයට ඇතුළු වීමට උත්සාහ කළ විට, අදෘශ්‍යමාන බලවේගයක් විසින් ඇයට එය තහනම් කළ බව ඇගේ කතාවෙහි විස්තර කරයි. මෙය ඇගේ අපිරිසිදුකම නිසා බව වටහාගත් ඇය පසුතැවිලි වූ අතර, දේවස්ථාථානයෙන් පිටත තියෝටෝකෝස් (කන්‍ය මරිය තුමී)ගේ නිරූපකයක් දුටු විට, ඇය සමාව ඉල්ලා යාච්ඤා කර ලෞකික ලෝකය අත්හැරීමට පොරොන්දු වූවාය.
ඉන්පසු ඇය නැවතත් දේවස්ථානයට ඇතුළු වීමට උත්සාහ කළ අතර, මෙවර ඇතුල් වීමට අවසර ලැබුණි. සත්‍ය කුරුසියේ ධාතුව වැඳපුදා ගැනීමෙන් පසු, ඇය ස්තුති කිරීමට නිරූපකය වෙත ආපසු ගිය අතර, "ඔබ ජෝර්දානය තරණය කළහොත්, ඔබ එසේ කරනු ඇත. තේජාන්විත විවේකයක් සොයා ගන්න." ඇය වහාම ජෝර්දාන් ගං ඉවුරේ පිහිටි ශාන්ත ස්නාවක ජොහන්ගේ ආරාමයට ගිය අතර එහිදී ඇය සමාව ලබා ගත් අතර පසුව ශුද්ධ වූ දිව්‍ය පූජාවට සහභාගී වී දිව්‍ය සත්ප්‍රසාදය ලබා ගත්තාය. පසුදා උදෑසන ඇය ජෝර්දානය තරණය කර කාන්තාරයට ගියේ පසුතැවිලි වී තම ජීවිතයේ ඉතිරි කාලය ගත කිරීමටයි. ඇය රොටි තුනක් පමණක් රැගෙන ගිය අතර, ඒවා නැති වූ පසු, පාළුකරයේ සොයා ගත හැකි දේවලින් පමණක් ජීවත් වූවාය.
ඇගේ මරණයට ආසන්න වශයෙන් වසරකට පෙර, ඇය කාන්තාරයේ දී ඇයව මුණගැසුණු පලස්තීනයේ ශාන්ත සොසිමාස් වෙත සිය ජීවිතය විස්තර කළාය. ඔහු අනපේක්ෂිත ලෙස කාන්තාරයේදී ඇයව මුණගැසෙන විට, ඇය සම්පූර්ණයෙන්ම නිරුවත් වූ අතර මිනිසෙකු ලෙස හඳුනාගත නොහැකි තරම්ය. ඇය සොසිමාස්ගෙන් ඉල්ලා සිටියේ තමාව වසා ගැනීම සඳහා ඔහුගේ සළුව ඇයට විසි කරන ලෙසයි, පසුව ඇය ඇගේ ජීවිත කතාව ඔහුට පැවසුවාය. ඊළඟ වසරේ මහා බ්‍රහස්පතින්දා දින ජෝර්දාන් ඉවුරේදී ඇයව මුණගැසී ඇයට දිව්‍ය සත්ප්‍ප්‍රසා දය ගෙන එන ලෙස ඇය ඔහුගෙන් ඉල්ලා සිටියාය. ඔහු ඇගේ ආශාව ඉටු කළ විට, ඇය ජල මතුපිට ඇවිදීමෙන් ඔහු වෙත යාමට ගඟෙන් එතෙර වූ අතර, ඊළඟ චතාරිකයේ කාන්තාරයේ දී නැවත ඇයව මුණගැසෙන ලෙස ඔහුට පවසමින් ශුද්ධ වූ දිව්‍ය පූජාව ලබා ගත්තාය.
ඊළඟ අවුරුද්දේ, සොසිමාස් තම ආරාමයේ සිට දින විස්සක් පමණ දුරින් ඇයව මුලින්ම මුණගැසුණු ස්ථානයට ගිය අතර, ඇය එහි මියගොස් සිටිනු දුටුවේය. ඇගේ හිසට යාබද වැල්ලේ ලියා ඇති සෙල්ලිපියකට අනුව, ඔහු ඇයට දිව්‍ය පූජාව ලබා දුන් රාත්‍රියේම ඇය මිය ගොස් ඇති අතර, කෙසේ හෝ ආශ්චර්යමත් ලෙස ඔහු සොයාගත් ස්ථානයට ප්‍රවාහනය කර ඇති අතර, ඇගේ සිරුර නරක් නොවී සංරක්ෂණය කර ඇත. ඔහු ඇගේ සිරුර මිහිදන් කළේ පසුකර යන සිංහයෙකුගේ සහායෙනි. ආරාමයට ආපසු පැමිණි ඔහු ඇගේ ජීවිත කතාව සහෝදරයන්ට විස්තර කළ අතර, එය ශාන්ත සොෆ්‍රෝනියස් විසින් ලියන තෙක් ඔවුන් අතර වාචික සම්ප්‍රදායක් ලෙස ආරක්ෂා විය.
කතෝලික සභාව ඇය අප්‍රේල් 1 වන දින ඇගේ මංගල්‍යය සමරනු ලබයි.
ඇයව පසුතැවිලි වීමේ නාම සාන්තුවරියක් ලෙස නම් කර ඇත.
0 Comments